Interview Jeroen Drieghe | Passie en vakmanschap

Donderdagochtend, vijf na 10. We stoppen aan het huis van de familie Drieghe uit Lochristi. Achter de typische Vlaamse plattelandsvilla ligt een grote serre met daarnaast een vijver. Er huppelen twee geitjes en een handvol kippen rond en we zien nog net een ijsvogeltje in de bomen naast de serre verdwijnen. Een idyllisch decor. Wij duiken dan ook vol verwachting de serres in om Jeroen en Ellen te ontmoeten. Een powerkoppel dat elke dag, samen met de ouders van Jeroen, het beste van zichzelf geeft voor hun prachtige zaak.

De serres van Drieghe azalea

Hier gebeurt het. In deze serre van 22.000 m² wordt de Gentse azalea opgekweekt tot huiskamerplant. Na de kweek zal de azalea een tussenstop maken in de groothandel om vervolgens bij jouw plantenwinkel terecht te komen. In een reeks van 3 artikelen tonen we de weg die de azalea aflegt van in de serre tot in jouw huiskamer. Het complexe productieproces doet je respect voor het vakmanschap achter jouw azalea alleen maar groeien. Geen wonder dat deze fijne plant erkend werd als streekproduct.

Oosterse plant wordt traditioneel streekproduct

“De Gentse azalea kwam eind 18de eeuw vanuit Japan en China naar onze streken. Op dat moment was de sierteelt in volle bloei in de regio rond Gent. Dankzij het gunstige klimaat en de ideale bodemcondities werd de omgeving rondom Gent het centrum van de wereldwijde azaleateelt,” vertelt Jeroen. In 2010 kreeg de Gentse azalea een Europese erkenning  als ‘traditioneel streekproduct’. Om een azalea als Gentse azalea te kunnen verkopen, moeten zowel de plant als de teler aan een reeks strenge kwaliteitscriteria beantwoorden. Zo moeten de planten onder meer mooi gevormde blaadjes hebben, een nette pot zonder onkruid en de juiste verhoudingen tussen pot en plant,…

De 36-jarige Jeroen is al sinds zijn kindertijd bezeten door de plant. Net als zijn vader groeide hij op in de serre en op zijn twaalfde ging hij naar de tuinbouwschool. Vandaag zijn zowel Jeroens ouders als Jeroen en zijn vriendin Ellen 7 dagen op 7 aan de slag in de serres.

Elk zijn eigen taak

Ellen was aanvankelijk helemaal niet van plan om in het bedrijf te stappen. “Ik werkte als opvoedster, maar toen onze kinderen geboren werden, heb ik beslist om mee in de zaak te stappen. Zo kan ik werk en gezin blijven combineren.” Om toch nog in contact te blijven met haar vorige job, besliste Ellen om “zorgboerderij” te worden. “Met veel warme zorg en respect geven we een bewoner van een dienstencentrum (vzw Mozaïek) een zinvolle arbeidsmatige dagbesteding (het onderhouden van de serre, de plantenkarren mooi maken, voor de kippen zorgen,…).”

Thuis in elk interieur

En dat is niet het enige. Nog niet zo lang geleden begon Ellen met de thuisverkoop. “Ik miste het contact met de klanten. Ik wil graag aan mensen tonen wat je allemaal met de azalea kan doen. Het is de manier van aankleden die ervoor zorgt dat er voor elk interieur wel een azalea is. Sommige mensen schrikken ervan hoe mooi een azalea kan zijn. Met enkele tips over hoe je een Azalea verzorgt komen klanten nadien heel enthousiast terug. Wist je trouwens dat de azalea een drinker is en geen zwemmer? Als je hem 1 à 2 keer in de week onderdompelt en laat uitlekken zodat hij geen “natte voeten” heeft, blijft hij wekenlang mooi.”

Een jarenlang groeiproces

Vandaag is het overgrote deel van de azalea’s bestemd voor export. Maar liefst 90% van de azalea’s wordt uitgevoerd naar de Europese markt. In elke azaleaplant kruipt veel werk. Bij de familie Drieghe worden de planten verkocht als ze een à twee jaar oud zijn. In die tijd gaat de plant meerdere keren door de handen van haar verzorgers en doorloopt ze een ingewikkeld groeiproces. “In de tijd van papa was alles nog handmatig, nu is het werk veel geautomatiseerder.” Toch kan nog niet alles door machines gedaan worden.” Deze zomer stekten ze zelf de azalea’s en dat stekken gebeurt nog helemaal handmatig. Het terugzetten van de plantjes gebeurt dan weer door een robot.

Linde De Lo en Miss Mirthe

Dat Jeroen en zijn vader begeesterd zijn door hun job blijkt uit hun hobby. Naast het kweken, kruisen de twee in hun vrije tijd azalea’s. Zo ontwikkelen ze nieuwe soorten. Na vele pogingen konden de twee een patent nemen op enkele soorten. De azalea ‘Miss Mirthe’ is genoemd naar de dochter van Jeroens broer en Linde, de dochter van Jeroen en Ellen, heeft ook al een azalea op haar naam staan.

Azalea indica ‘Miss Mirthe’

“Je moet jaren proberen voor je een nieuwe plant kan gaan beschermen. Je stuurt een dertigtal plantjes naar Duitsland waar ze getest worden.” Heb je geluk, dan ontwikkel je een succesvolle plant. De plant Linde De Lo is zo’n succesformule. De bonte plant bloeit begin december en is best populair bij azaleatelers. Het valt te hopen voor Lindes broer dat papa en opa binnenkort ook een plantje op zijn naam kunnen zetten.

Azalea indica ‘Linde De Lo’